Nominert til Årets verk: "Corazones en el viento" av Per Arne Glorvigen

"Corazones en el viento" er komponert av Per Arne Glorvigen i 2021 som en hyllest til Astor Piazzolla i anledning 100-årsjubileet for argentinerens fødsel.

Verket er bestilt til Rosendal Kammermusikkfestival av kunstnerisk leder Leif Ove Andsnes, og ble urframført søndag 8. august 2021 i Baroniet av Per Arne Glorvigen (bandoneon), Arnulf Ballhorn (kontrabass), Daniela Braun (fiolin) og Joachim Carr (klaver).

Om "Corazones en el viento"

Med bena plantet i tangoen tar Glorvigen et stort skritt ut og inn i noe annet, helt eget. Han behersker formatet og instrumentene svært godt og evner å skape sitt eget klangrom i forlengelsen av Piazzolla. Musikkfaglig utvalg om verket

Glorvigens verk "Corazones en el viento" er en hyllest til Astor Piazzolla , skrevet for en festival der det blant annet ble satt fokus på tangomesterens 100-års-jubileum. Utover instrumentasjonen og tango-gester som peker mot Piazzolla, står Glorvigens verk helt på egne ben, med egen harmonikk og annerledes spilleteknikker. Verket er potent, suggererende, og vakkert med en særegen koral som coda. Formen overbeviser, og stykket er skrevet av en komponist som behersker tangoestetikken til fulle, og som samtidig har funnet sin egen sterke stemme. Leif Ove Andsnes, kunstnerisk leder Rosendal Kammermusikkfestival

Komponisten om verket

Den største utfordringa når ein skal skriva hyllingsverk til kjende komponistar er å ikkje laga ein kopi av den kjende komponisten sin stil. Dette gjeld ikkje minst for Astor Piazzolla, for sjeldan har ein einsleg komponist prega ein stil så sterkt som Piazzolla har prega den moderne tangoen. Det som derimot kjennest rett er å skriva eit verk i Piazzolla si ÅND der ein søkjer å utvida spekteret for både tango og bruk av bandoneonet. Gjenom dette instrumentet søkte Piazzolla å gjenomføra det som kan synast å ha vore livsoppgåva hans; nemleg å etablera den moderne tangoen som ein kunstform uavhengig av dansen.

”Corazones en el viento” er ein program-musikktittel med klare antydningar til hjartebank i vinden. Hjarteslaga er henta frå den langsame milongarytmen og vinden symboliserar lufta frå belgen i bandoneonet som kan synast å vera ei forlenging av Piazzolla sine lunger. Pianisten utvidar klangeffektane mellom anna med bruka av ebow; eit verkty mest brukt på elektrisk gitar.

Etter den søkande introduksjonen får vi presentert hovedmotivet med dei tre tonane C-C#-A. Så trer vi inn i ein langsam milongarytme som Piazzolla sjølv gjerne kalla ”milonga nocturna” eller ”nattleg milonga”, denne går så over i ein rytmisk, tango som endar i eit kraftig høgdepunkt. Ein kort, nesten sakral koral vert ein ettertenksam epilog til stykket.

Eg vil gjerne få takka Joachim Carr (klaver), Arnulf Ballhorn (kontrabass) og Daniela Braun (fiolin) som urframførte og spelte inn "Corazones en el Viento" med meg! Og takke Leif Ove Andsnes og Rosendalfestivalen for tinginga!Per Arne Glorvigen, komponist